Stinkpoot

Stinkpoot is, net als de ziekte van Mortellaro en tussenklauwontsteking een bacteriele infectie. Ze wordt veroorzaakt door een bacterie (nodosus) die goed gedijt in een vochtige broeierige omgeving. Stinkpoot begint met een natte stinkende ontsteking van de tussenklauwhuid die zich voortzet naar het balgebied waar de hoornvorming aangetast wordt. Er treedt een afwijkende hoornvorming op met vorming van kloven in het balgebied. Deze kloven irriteren het leven waardoor weer extra hoornvorming ontstaat. Nu gaat het van kwaad naar erger.
Door de extra hoornvorming wordt de buitenklauw groter, nog meer belast met als gevolg meer irritatie van de lederhuid en nog meer hoorngroei. Door het aannemen van een koehakkige stand zal de koe proberen om de druk beter over binnen en buitenklauw te verdelen.

Vaak wordt in de overbelaste achterbuitenklauw de lederhuid gekneusd door de druk van de hoornranden van de stinkpootkloven. Kneuzingen die zich uitten als roodachtige verkleuringen in het hoorn kunnen hiervan het gevolg zijn. Als de overbelasting voortduurt kan de lederhuid ter plaatse kapot gaan en een zoolzweer ontstaan.

Voor bestrijding van stinkpoot zijn van belang;
huisvesting ; mestschuif, droge boxen, luchtige stallen, geen overbezetting
klauwverzorging ; 2x per jaar opkappen, individuele gevallen snel opkappen
formaline voetbad 1x per 2 weken
weidegang

(Cattle Lameness and Hoofcare R.Blowey)

Door vorming van stinkpootkloven (B) kantelt de achterrand van het klauwbeen, waardoor de lederhuid klem komt (A) en een zoolzweer zich vormt.